Nc'wala ceremonie in Chipata
Door: veraroos
Blijf op de hoogte en volg Vera
08 Maart 2011 | Zambia, Lusaka
Vandaag is het Internationale Women’s Day en in Zambia is dat een nationale feestdag! Ik tik dit berichtje vanaf mijn zonnige balkon met een kop thee binnen handbereik. Ideaal om de dag zo te beginnen en jullie bij te ‘praten’ over de afgelopen twee weken.
Tijdens mijn vorige bericht was ik nog met de In Country training bezig. Dit is echt een interessante en gezellige week geweest. Voor donderdagavond waren we thuis uitgenodigd bij de Engelse ambassadeur voor een borrel, VSO is nl. een Engelse organisatie. Van een aantal volunteers waren hun nieuwe collega’s ook hierbij aanwezig. Vrijdag stond in het teken van de kennismaking met de partnerorganisaties. Ik hoefde daar niet bij aanwezig te zijn omdat ik al een aantal weken aan het werk ben. En daardoor kon ik mee met een aantal Engelse VSO’ers naar de Nc’wala ceremonie in Chipata.
Vrijdagochtend zijn we vroeg vetrokken, omdat Chipata op zo’n 8 uur rijden van Lusaka ligt. De rit naar het oosten is heuvelachtig met bijzondere rotsformaties. Onderweg zijn we twee keer gestopt, 1x bij een mooie lodge aan de rivier de Luangwa en 1x om te lunchen. Ik heb toen voor de eerste keer een volledig Zambiaanse maaltijd op, nl. nshima met relish en kip van het bot (jaja zelf het vlees van het bot gehaald…) en dat eet je hier met je rechterhand. Aangezien de nshima erg heet gegeten hoort te worden, heb ik m’n vingers dus lekker verbrand . Vlak voor Chipata is de locatie waar de ceremonie wordt gehouden en daar waren vrijdag al heel veel mensen van de stam, gekleed in traditionele kledij, oftewel de vacht van wilde dieren. In Chipata sliepen we bij Alan en Francis, ook weer VSO collega’s. Een ouder echtpaar die echt heerlijke pasta met een flinke berg kaas voor ons klaar hadden staan en chocoladetaart toe :).
Voor de ceremonie hadden we VIP-kaarten. Degene die ons de kaarten beloofd had, was al een week niet meer te bereiken en dus zijn we op goed geluk er naar toe gegaan. Zonder veel moeite kwamen we binnen in de VIP-ruimte, een XXL-partytent met plastic kuipstoeltjes. De ceremonie begon met dansvoorstellingen van verschillende scholen. Even later begon er een flink geschreeuw en kwamen er honderden stamleden het terrein op rennen in hun ‘funny furry’ outfits en ontbloot bovenlijf (ook voor de vrouwen…). Dit was de vooraankondiging voor de aankomst van de chief, een klein baasje met een outfit van leeuwen- en luipaardenhuid. De chief heeft in dit gebied meer macht dan de president.
De rest van de dag verliep wat rommelig doordat het flink begon te regenen en iedereen bij ons onder de tent kroop. Het uitzicht was daardoor erg beperkt, waardoor we slecht konden zien welke cadeau’s de chief van zijn stammen kreeg (koelkast, breedbeeld tv’s enz.) en gelukkig ook niet konden zien hoe de stier geslacht werd en zijn bloed gedronken werd door de chief. Maar we hebben nog wel een dansende president Banda gezien en zijn toespraak gehoord. ’s Avonds zijn we naar een optreden geweest van twee in Zambia beroemde broers en hebben we mee gedaan met de traditionele dans die we binnen no time onder de knie hadden (stamp links, stamp rechts, stamp links en spring). Barbara en Neil, 2 VSO’ers uit mijn groep, waren die dag in Chipata aangekomen en zijn die avond ook mee geweest.
De introductieweek en het weekend waren zo leuk geweest en daardoor was de tegenstelling de dag erna op het werk des te moeilijker. Door tal van redenen is er inderdaad niets aan de HR manual gedaan tijdens mijn afwezigheid. Ik kreeg ’s ochtends de mededeling dat de deadline wordt verschoven naar een nader te bepalen datum, omdat de agenda voor de Board meeting te vol is en de HR manual hier niet meer bij kan. Ik heb me er afgelopen week maar niet geprobeerd druk om te maken, maar het was daardoor wel een erg saaie werkweek. Gelukkig voor mij was Anneke die week bij ons, voor haar wat minder want ze was ziek, dus de avonden waren alsnog erg gezellig.
Wat ik lastig te begrijpen vind, is dat de financiële verslagen ook niet klaar zijn voor de Board meeting, maar dat de 2 collega’s van de desbetreffende afdeling wel de hele week vrij kregen. Woensdag ga ik opnieuw in gesprek met de F&A unit over de planning. Gisteren stelde ze al voor om in april weer met de manual te willen beginnen, ik hoop dat we het wel kunnen vervroegen. Ik wil nl. wel de mogelijkheid hebben om de manual te implementeren. Ik wil voorkomen dat ik ze help om een manual te updaten die vervolgens nooit (juist) gebruikt gaat worden.
Gelukkig heb ik afgelopen weekend echt een heerlijk weekend gehad met veel borrels en heerlijke hapjes. Zaterdag ben ik samen met Roland en Sanne naar Kamwala en het busstation gegaan, 3 uur lopen zonder andere blanken te zien. En ’s middags begon het zo erg te regenen dat we onze straat niet meer lopend uit konden, gelukkig kon de taxi ons ophalen. Zondagochtend heb ik ruim anderhalve uur pannenkoeken staan bakken en ’s middags hebben we bij Leonie in de tuin van de zon, het zwembad en Nederlandse lekkernijen genoten! Ik was toen flink opgeladen voor een dagje werken, aangezien we vandaag al weer vrij zijn ;-)
Ik heb jullie weer flink wat leesvoer bezorgd. Ik ga genieten van een heerlijk vrije dag, vanmiddag gaan we naar een lodge buiten de stad om lekkere koffie te drinken en wat te zonnen…heerlijk.
Liefs, Vera
Tijdens mijn vorige bericht was ik nog met de In Country training bezig. Dit is echt een interessante en gezellige week geweest. Voor donderdagavond waren we thuis uitgenodigd bij de Engelse ambassadeur voor een borrel, VSO is nl. een Engelse organisatie. Van een aantal volunteers waren hun nieuwe collega’s ook hierbij aanwezig. Vrijdag stond in het teken van de kennismaking met de partnerorganisaties. Ik hoefde daar niet bij aanwezig te zijn omdat ik al een aantal weken aan het werk ben. En daardoor kon ik mee met een aantal Engelse VSO’ers naar de Nc’wala ceremonie in Chipata.
Vrijdagochtend zijn we vroeg vetrokken, omdat Chipata op zo’n 8 uur rijden van Lusaka ligt. De rit naar het oosten is heuvelachtig met bijzondere rotsformaties. Onderweg zijn we twee keer gestopt, 1x bij een mooie lodge aan de rivier de Luangwa en 1x om te lunchen. Ik heb toen voor de eerste keer een volledig Zambiaanse maaltijd op, nl. nshima met relish en kip van het bot (jaja zelf het vlees van het bot gehaald…) en dat eet je hier met je rechterhand. Aangezien de nshima erg heet gegeten hoort te worden, heb ik m’n vingers dus lekker verbrand . Vlak voor Chipata is de locatie waar de ceremonie wordt gehouden en daar waren vrijdag al heel veel mensen van de stam, gekleed in traditionele kledij, oftewel de vacht van wilde dieren. In Chipata sliepen we bij Alan en Francis, ook weer VSO collega’s. Een ouder echtpaar die echt heerlijke pasta met een flinke berg kaas voor ons klaar hadden staan en chocoladetaart toe :).
Voor de ceremonie hadden we VIP-kaarten. Degene die ons de kaarten beloofd had, was al een week niet meer te bereiken en dus zijn we op goed geluk er naar toe gegaan. Zonder veel moeite kwamen we binnen in de VIP-ruimte, een XXL-partytent met plastic kuipstoeltjes. De ceremonie begon met dansvoorstellingen van verschillende scholen. Even later begon er een flink geschreeuw en kwamen er honderden stamleden het terrein op rennen in hun ‘funny furry’ outfits en ontbloot bovenlijf (ook voor de vrouwen…). Dit was de vooraankondiging voor de aankomst van de chief, een klein baasje met een outfit van leeuwen- en luipaardenhuid. De chief heeft in dit gebied meer macht dan de president.
De rest van de dag verliep wat rommelig doordat het flink begon te regenen en iedereen bij ons onder de tent kroop. Het uitzicht was daardoor erg beperkt, waardoor we slecht konden zien welke cadeau’s de chief van zijn stammen kreeg (koelkast, breedbeeld tv’s enz.) en gelukkig ook niet konden zien hoe de stier geslacht werd en zijn bloed gedronken werd door de chief. Maar we hebben nog wel een dansende president Banda gezien en zijn toespraak gehoord. ’s Avonds zijn we naar een optreden geweest van twee in Zambia beroemde broers en hebben we mee gedaan met de traditionele dans die we binnen no time onder de knie hadden (stamp links, stamp rechts, stamp links en spring). Barbara en Neil, 2 VSO’ers uit mijn groep, waren die dag in Chipata aangekomen en zijn die avond ook mee geweest.
De introductieweek en het weekend waren zo leuk geweest en daardoor was de tegenstelling de dag erna op het werk des te moeilijker. Door tal van redenen is er inderdaad niets aan de HR manual gedaan tijdens mijn afwezigheid. Ik kreeg ’s ochtends de mededeling dat de deadline wordt verschoven naar een nader te bepalen datum, omdat de agenda voor de Board meeting te vol is en de HR manual hier niet meer bij kan. Ik heb me er afgelopen week maar niet geprobeerd druk om te maken, maar het was daardoor wel een erg saaie werkweek. Gelukkig voor mij was Anneke die week bij ons, voor haar wat minder want ze was ziek, dus de avonden waren alsnog erg gezellig.
Wat ik lastig te begrijpen vind, is dat de financiële verslagen ook niet klaar zijn voor de Board meeting, maar dat de 2 collega’s van de desbetreffende afdeling wel de hele week vrij kregen. Woensdag ga ik opnieuw in gesprek met de F&A unit over de planning. Gisteren stelde ze al voor om in april weer met de manual te willen beginnen, ik hoop dat we het wel kunnen vervroegen. Ik wil nl. wel de mogelijkheid hebben om de manual te implementeren. Ik wil voorkomen dat ik ze help om een manual te updaten die vervolgens nooit (juist) gebruikt gaat worden.
Gelukkig heb ik afgelopen weekend echt een heerlijk weekend gehad met veel borrels en heerlijke hapjes. Zaterdag ben ik samen met Roland en Sanne naar Kamwala en het busstation gegaan, 3 uur lopen zonder andere blanken te zien. En ’s middags begon het zo erg te regenen dat we onze straat niet meer lopend uit konden, gelukkig kon de taxi ons ophalen. Zondagochtend heb ik ruim anderhalve uur pannenkoeken staan bakken en ’s middags hebben we bij Leonie in de tuin van de zon, het zwembad en Nederlandse lekkernijen genoten! Ik was toen flink opgeladen voor een dagje werken, aangezien we vandaag al weer vrij zijn ;-)
Ik heb jullie weer flink wat leesvoer bezorgd. Ik ga genieten van een heerlijk vrije dag, vanmiddag gaan we naar een lodge buiten de stad om lekkere koffie te drinken en wat te zonnen…heerlijk.
Liefs, Vera
-
08 Maart 2011 - 15:10
Paul VL:
Ha die Vera, wat een leuk verslag en wat een leuke dingen maak jij mee. Vooral dat dansend stapen of stampend dansen had ik wel van jou willen zien. Ik neem aan dat jullie niet met ontbloot bovenlijf hoefden mee te dansen ?
Kom je met het wandelen in de omgeving ook wilde dieren tegen of is alles redelijk bestraat/geasfalteerd? En hoe is het met 't ongedierte in en rondom het huis? Voor jou moet dit een geweldige ervaring zijn om zo in een compleet andere wereld te bivakkeren en te wonen (je huis ziet er luxe uit overigens). Het lijkt mij inderdaad het meeste wennen aan het langzame tempos van de mensen en de gemakzucht waarmee zaken vooruit worden geschoven zoals jij schrijft. Onbegrijpelijk dat men daar nog iets weet op te bouwen (of wordt dat door de hardwerkende buitenlanders gedaan?). Het eten zal wel bijzonder zijn: impala, kip, hert? En dan in de tropen pannekoeken met spek(?) bakken! Echt heel bijzonder. Voor de meeste buitenlanders zijn die strooppannekoeken een delicatesse. Ben benieuwd of de Zambianen er ook van genoten hebben.
Geniet van je verblijf daar en probeer daar toch iets tastbaars aan werk achter te laten ook al lijkt het dat men daar niet erg op zit te wachten.
Hartelijke groet, paul
-
08 Maart 2011 - 18:18
Anneke:
Hi Veer!
Ook al was een groot deel van je verhaal me al bekend, toch heel leuk om ff te lezen. En mooie foto's!!! De volgende ceremonie ben ik erbij!
Liefs vanuit de rimboe -
08 Maart 2011 - 20:05
Corrie:
Hé die Vera,
Leuk verslag van alles wat je meemaakt. Het lijkt wel één groot feest voor je. Mooie foto's ook. Lekkere jongen in die mooie rok in zijn traditionele outfit. Het is onvoorstelbaar dat je al weer twee maanden weg bent maar als ik je verhalen lees lijkt het of je daar altijd al hebt gewoond.
Lieve groeten, ook van Ab -
09 Maart 2011 - 10:53
Gaby:
Hoi Veer,
Het ligt echt in jouw karakter om hard te werken. Nu kan je goed oefenen met de relax-werk-manier. Schijnt heel therapeutisch te werken.
En kom maar op met die verhalen, is voor mij een ook een therapeutische vorm van relaxed werken ;)
xx -
09 Maart 2011 - 11:46
Johannes:
Ha Vera, ik lees je verslagen met veel plezier, ik lees dat dit is waar je op hoopte. Een goed en ook mooi avontuur. Met gepaste jaloezie vanuit en nu wat donkerder Nederland dan gister en eergisteren toen de zon ons de lente deed ruiken. Geniet, maak er iets moois van. Alvast gefeliciteerd met Roeland. Weet nog niet of ik fit genoeg ben om naar het etentje te gaan. Maar dan vier ik het wel met hem op een andere dag. Daarbij ben ik zelf binnekort jarig. Wel heb ik met Roelnad de overwinning van D66 gevierd op, jawel, het stadhuisplein. Maar niet in een rose overhemd ;). Veel liefs, Johannes -
09 Maart 2011 - 18:53
Jeroen:
Hei Vera, wat een superleuk verslag weer! Het is zeker de moeite waard om je verhalen bij te houden, ook al is het zo ver van (mijn) bed.
Geweldig stuk tekst over de ceremonie, de foto's plaatsen de lezer in jouw perspectief. :)
Veel plezier verder en alvast gefeliciteerd met je vriendje! Grt, Jeroen -
10 Maart 2011 - 09:45
Carla.:
Ha die Vera,
weer genoten van je leuke schrijftrant en wat leuk om dit allemaal zo mee te maken hé! Je moet denk ik wel leren er mee om te gaan dat het daar allemaal wat langzamer gaat ,nietwaar? Komt het vandaag niet, dan komt het morgen wel! Dat hoort ook gewoon natuurlijk bij het klimaat. In Suriname zeggen ze dan, no spang, maak je niet druk!! Meis, wat fijn dat jullie generatie dit allemaal zo kan doen en blijf er lekker van genieten en ik blijf je volgen hoor! Hele leuke foto's en geweldig om zo'n ceremonie mee te maken! Een hele dikke kus van mij, xxxx Carla. P.S. ik lees dat Roeland jarig is, alvast gefeliciteerd!! -
25 Maart 2011 - 10:21
Mireille Meulendijk:
Hoi Vera,
Voor het eerst sinds tijden tijd gehad om jouw verslag te lezen. Wat een onvergetelijke gebeurtenissen maak jij mee.
Ik lees dat je het heel erg naar je zin hebt en hoop dat het het bedrijf wat tempo gaat maken met de manual. Anderzijds leert je hier wel weer 'geduld' van.
Groetjes en geniet,
Mireille
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
